Ostatnia gospoda : zapiski
Tyt. oryg.: "A végsö kocsma, ".
Nie umiem skończyć pisania, nie umiem też zakończyć życia., wyznaje Imre Kertész. Wybitny pisarz z naukowym chłodem i dociekliwością, w charakterystycznym oszczędnym stylu przygląda się samemu sobie w ósmej dekadzie życia. W brutalnie szczery sposób opisuje siebie jako niewolnika własnej fizjologii, nękanego bezsennością, problemami z pęcherzem i nasilającą się chorobą Parkinsona.
Ostatnia gospoda to także opis "ponoblowskiej" codzienności Kertésza. Z jednej strony - luksusowe hotele, drogie restauracje, zagraniczne wyjazdy, z drugiej - coraz wyższe oczekiwania czytelników, jakie wiążą oni z tytułem noblisty. Częste odczyty, spotkania autorskie, ale także bolesne ostrze krytyki, z którą musi się zmierzyć, i poczucie osamotnienia - to wszystko skutkuje spadkiem kreatywności i twórczym kryzysem, tym boleśniejszym, że potrzeba pisania jest dla niego absolutnie dojmująca.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Imre Kertész ; przekład i przedmowa Kinga Piotrowiak-Junkiert. |
| Hasła: | Kertész, Imre (1929-2016) Pisarze węgierscy - od 1945 r. Pamiętniki węgierskie - od 1945 r. |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Grupa Wydawnicza Foksal, 2016. |
| Opis fizyczny: | 317, [3] s. ; 20 cm. |
| Uwagi: | Na s. tyt. i okł.: Wydawnictwo W.A.B. |
| Powiązane zestawienia: | Laureaci Nagrody Nobla |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
