Polskie dzieci na tułaczych szlakach 1939-1950
Wiosną i latem 1942 r. kilkadziesiąt tysięcy polskich cywilów ewakuowano ze Związku Sowieckiego do Iranu. Dzięki determinacji gen. Władysława Andersa wyprowadzono wówczas z "nieludzkiej ziemi" stalinowskiego imperium 20 tys. polskich dzieci żyjących w nędzy, nękanych chorobami, pozbawionych należytej opieki i dostępu do edukacji. Ich dalszy los znalazł się wtedy w rękach polskiego rządu na uchodźstwie i
jego zachodnich sojuszników. Dzięki współpracy kilku rządów i tysięcy ludzi z wielu krajów polskie dzieci i ich opiekunowie znaleźli się w bezpiecznych osiedlach rozrzuconych po całym świecie, od Iranu po Południową Afrykę, od Nowej Zelandii po Meksyk. Doczekać tam mieli końca wojny i upragnionego powrotu do kraju. Niestety, decyzja mocarstw o oddaniu Kresów Wschodnich we władanie Stalina sprawiła, iż większość dzieci pozostała na obczyźnie, a ich niezwykła epopeja na wiele lat pokryta została kurzem zapomnienia
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | pod red. Janusza Wróbla i Joanny Żelazko ; Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. |
Hasła: | Dziecko - Polska - 1939-1945 r. Polacy za granicą - 20 w. Polacy za granicą - ZSRR - 1939-1945 r. Wysiedlanie - ZSRR - 1939-1945 r. Materiały konferencyjne |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2008. |
Opis fizyczny: | 340 s. : il. (w tym kolor.) ; 25 cm. |
Uwagi: | Materiały z konf., listopad 2007 r., Warszawa. Indeksy. |
Powiązane zestawienia: | Obozy pracy |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)